klik hier voor een landkaart van Senegal

Senegal

Van 1 tot 7 december 2004 fietsten we door het oosten van Senegal.

6 december
1 december reden we `s avonds Senegal binnen over een zandpad langs kleine huttendorpen en overnachtten we in een kampement voor toeristen die hier komen jagen op klein wild en zwijnen. Senegal verschilt niet zo veel van Gambia. Er is wel wat meer luxe. In hotels heb je bijvoorbeeld water en electriciteit tegelijk en de hele dag lang!

Een heel leuke ontmoeting hadden we de eerste dag al toen we om water gingen vragen bij een dorpje dat een stukje van de weg af lag. De put was wel 40 meter diep en een paard trok aan een lang touw de waterzak omhoog die twee vrouwen leeg gooiden in plastic teilen.
Al snel verzamelden alle kinderen zich om ons heen en toen we afscheid namen kwamen de grootse durfals achter ons aan; jongetjes natuurlijk. We stopten weer om een paar foto's van hen te maken. Op 50 meter afstand stonden een stel tienermeiden ons te volgen en als we ons maar naar hen richtten vlogen ze als een stel schichtige vogeltjes ervandoor. Doordat we de jongens de foto's op het beeldschermpje lieten zien won toch uiteindelijk hun nieuwsgierigheid het. Toen verdrongen ze zich om op de foto te mogen. Met allerlei prachtige kraaltjessierraden in de haren en om de enkels en polsen.
Toen we dan echt verder gingen gaf Marianne ze een handvol ballonnetjes die ze uit haar handen gristen. Even later kwamen ze beteuterd terug met een blik van: wat moeten we hiermee? Toen Marianne er een opblies was het toch duidelijk en renden ze gillend en kibbelend van opwinding terug naar het dorp.

Voornamelijk hebben we het oostelijk stuk de asfaltweg bereden die van de Atlantische kust naar Mali voert: via Kousanar, Tambacounda, Goudiri naar Kidira. Eigenlijk wel jammer dat die weg zo goed is, want daardoor rijd je al die kleine dorpjes wel snel voorbij. Langs de weg zagen we een heel grote dikke doodgereden slang, van wel anderhalve meter. Ook een grote groep gieren die een dood paard langs de weg zaten leeg te vreten en opvlogen toen wij langs kwamen.

Gisteren hebben we onze langste etappe tot nu toe gefietst: 130 kilometer naar Kidira aan de grens, waar we in het kantoortje van het schoolhoofd dit verslagje mogen typen. Morgen gaan we de rivier over naar Mali...

terug

ga door naar Mali